ผลงานในอดีตย่อมส่งผลต่ออีกหลายสิ่งในอนาคต ศิลปิน หรือผู้ออกแบบใบปิดหนังที่สร้างผลงานออกมา และเป็นที่ต้องตาต้องใจแก่ผู้พบเห็น อันเป็นผลพวงให้สิ่งดีๆกระจายไปอยู่ในส่วนหนึ่งของความทรงจำ และนำพาไปสู่การคิดสร้างสรรค์ใหม่ในเวลาต่อมา

No Time to Die พยัคฆ์ร้ายฝ่าเวลามรณะ (2021) เล่าเรื่องของบอนด์ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมานับครั้งไม่ถ้วน เริ่มหวังจะหยั่งรากชีวิตที่เหลือไปด้วยกันกับ แมเดลีน (ลีอา เซย์ดูซ์) นักจิตวิทยาสาว ขณะที่โลกรอบนอกหมุนตีลังกากลับหลัง ออกล่าทั้งเขา คนรัก และผู้คนที่เกี่ยวข้อง จนบีบให้เขาต้องกระโจนกลับสู่สมรภูมิอีกครั้ง แดเนียล เคร็ก มารับบทบาทของเจมส์ บอนด์ ในฐานะตัวละครอันเป็นที่รักจากปลายปากกาของ เอียน เฟลมมิง และตัดสินใจบอกลาจากมันอย่างเป็นทางการในหนังบอนด์ลำดับที่ 5 ของเขา นับเป็นหนังเจมส์ บอนด์ลำดับที่ 25 ของแฟรนไชส์ กำกับโดย เครี โจจิ ฟูคุนางะ คนทำหนังชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่น งานออกแบบใบปิดนี้เป็นผลงานของ Mark Murphy ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากต้นแบบ การวาด และออกแบบของ Dan Gouzee ใบปิดหนังเรื่อง Octopussy 007 เพชฌฆาตปลาหมึกยักษ์ (1983) การวางองค์ประกอบจะถูกแบ่งเป็นการนำเสนอตัวละครหลัก ภาพประกอบฉากเด่นๆเพื่อเชิญชวนให้สาวก 007 ได้ลุ้นไปกับภารกิจในตอนใหม่นี้ ผู้วาดแบ่งเป็น 2 จุดแบ่งความสำคัญด้วยขนาดทั้งเล็ก และใหญ่ ต่างกันเพื่อให้เกิดความสมดุลย์ และเว้นพื้นที่ใส่ชื่อเรื่อง และเครดิต

Pretty Woman ผู้หญิงบานฉ่ำ (1990) ผลงานการกำกับของ แกร์รี มาร์แชล นำแสดงโดย ริชาร์ด เกียร์ ,จูเลีย โรเบิตส์ เจ.เอฟ.ลอว์ตัน คนเขียนบทได้รับแรงบันดาลใจมาจากชีวิตที่น่าเศร้าของโสเภณีที่เดินเตร็ดเตร่ในเบเวอร์ลีฮิลส์ ลอสแอนเจลิส โดยนำเสนอด้านมืดของโสเภณีในแอล เอ ซึ่งมีทั้งเรื่องของยาเสพติด และความรักที่ยากจะสมหวัง แต่สุดท้านก็ปรับหนังให้ออกมาในโทนโรแมนติกคอเมดี นอกจากหนังจะโด่งดังมากแล้ว ใบปิดหนังที่เรียบง่ายนี้ก็สามารถสื่อความเป็นตัวตนของตัวละครนำได้เป็นอย่างดี การใช้พื้นหลังเป็นสีขาว และวางตัวละครแบบเต็มตัวเพื่อจงใจขายดาราอย่างแท้จริง ทำให้ไม่เหลือพื้นที่มากนัก ทำให้ต้องมีการจัดวางชื่อเรื่อง และเครดิตใหม่ สีเทาจางๆไม่ให้เด่นเกินดารานำ ชื่อเรื่องต้องปรับให้เป็นแนวตั้งฉาก ทีมออกแบบจึงต้องใส่สีชมพู ให้สอดคล้องกันแนวทางของหนัง ใบปิดนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากต้นฉบับเรื่อง A View to a Kill ชื่อไทย 007 พยัคฆ์ร้ายพญายม(1985) (ภาคต่อของ 007 เพชฌฆาตปลาหมึกยักษ์) เป็นครั้งที่ 7 และครั้งสุดท้ายที่ โรเจอร์ มัวร์ รับบท เจมส์ บอนด์ ใบปิดออกแบบโดย Seiniger Advertising ที่จับเอาพระเอกมายืนหันหลังกับผู้ช่วยของศัตรู นาม เมย์ เดย์ นำแสดงโดย เกรซ โจนส์ ความเท่ของทั้ง 2 ตัวละครมีความแตกต่าง และขัดแย้ง ทำให้หลายคนถกเถียงกันว่าทำไมภาคนี้สาวบอนด์ช่างดูแกร่งเกินหญิง (จริงๆในเรื่องเขามีสาวๆเคียงข้าง 2 คนคือ สเตซี่ ซัตตอน และโพล่า อิวาโนว่า

แรงบันดาลใจของผู้ออกแบบนั้นมีมากมาย ไม่ว่าจะมาจากสิ่งแวดล้อมรอบตัว และที่สำคัญก็คือผลงานเก่าๆจากรุ่นพี่ศิลปินที่สร้างผลงานทิ้งไว้ เป็นที่ชื่นชอบหรือสร้างกระแสดตอบรับอย่างดี จึงไม่น่าแปลกใจว่าพอใบปิดหนังเรื่องใหม่ๆออกมากลับรู้สึกว่าเคยเห็น หรือคุ้นตา ณ ที่ใดที่หนึ่งของพหุจักรวาล ซึ่งในฉบับนี้ใบปิดหนังที่นำมาให้ชม ต้นฉบับ และใบปิดที่สร้างสรรค์ขึ้นมาใหม่ เป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆเท่านั้น ถ้ามีโอกาสพบเห็นใบปิดหนังที่สะดุดตา สวยงาม จะขอนำมาให้ชมกันอีก

By Posterman